Sê my, is julle twee susters?
Hester van der Walt
In hierdie memorie vertel sy van die sleutel oomblikke in haar lewe wat haar daartoe gedryf het om kulturele en etniese grense oor te steek om sodoende uit te vind wie sy werklik is. Haar besluite neem haar vanaf die Vrystaat na Distrik Ses en Venda, na Nederland en die Verenigde Koninkryk, na Heideveld en Hanover Park en uiteindelik na McGregor.
Haar nederige storie vertel van die geestelike isolasie van alle “vlugtelinge” wat die onversoenbare waardes van hulle “tuiste” (hetsy fisies of ideologies) verlaat en nuwe maniere moet vind om ‘n lewe te skep. Dit vertel ook van die wonder om ‘n metgesel langs die pad te vind.
R240.00
DATE
GENRE
PAGES
ISBN
Sê my, is julle twee susters?
Twee vroue, een uit Nederland en die ander een uit die Vrystaatse Goudvelde ontmoet mekaar in ‘n hospitaalsaal in Bloemfontein. Vyftig jaar later vertel Hester die storie van hoe die lewe hulle gevorm het as verpleegsters, gemeenskapswerkers, bakkers en kunstenaars.
Hester van der Walt woon in McGregor. Sy skryf gedigte, kortverhale en joernale.
Haar eerste boek, Hester se Brood, die storie van haar soektog na die perfekte ambagsbrood is in 2009 deur Modjadji Books gepubliseer. Die Engelse uitgawe, Hester’s Book of Bread, het in 2013 gevolg. Van haar gedigte verskyn in die 2011, 2012 en 2013 bloemlesings van die McGregor Poetry Festival uitgegee deur African Sun Press.
Hester van der Walt lives in McGregor. She writes poetry, short stories and journals. Her first book, Hester se Brood, the memoir of a self taught artisan baker, was published by Modjadji Books in 2009. The English version Hester’s Book of Bread followed a few years later. A selection of her poems can be found in the 2011, 2012 and 2013 Anthologies of the McGregor Poetry Festival published by African Sun Press.
“Warm om die hart – só voel jy wanneer jy Hester van der Walt se fassinerendelewensverhaal lees. Sy skryf ‘sodat almal wat wil weet, vandag en ook in die toekoms, kansien hoe belaglik en kleinlik verdrukking is, hoeveel lae van verdrukking daar was’. Dis die verhaal van ’n Afrikaanse vrou se bewuswording in die 1960’s van hoe verkeerd apartheid was, dat bruin mense háár mense is, dat sy nie verlief is op haar Nederlandse kollega-verpleegster Lies se broer nie, maar op háár. Die boek is ‘n monument vir liefde: vir ’n ander vrou, vir jou medemens, vir jouself, van 1967 in Bloemfontein tot in die Kaap en nou in McGregor.”
Ena Jansen
“Dis ’n verslag van ’n verskriklike tyd. ’n Getuienis van die krag van die menslike gees, ook in ’n swak, sieklike lyf, en van die liefde wat alles oorwin. Dis vol fyn waarneming en moedswillige humor. Dis eenvoudig ’n lieflike klein boek; dis asof daar nog altyd ’n leemte in my was wat gewag het om gevul te word met die wete van twee brawe vroue wat sonder ophef, ondramaties, hul harte gevolg, hul beginsels behou en gedoen het wat hul hand gevind het om te doen om ander se leed te verlig.”
Deborah Steinmair, LitNet
